vrijdag 1 november 2013

Het ultieme Sinterklaas-artikel 3

2. GEHOORZAMEN
Als we Piet gaan analyseren ontkomen we niet aan Sint. STOUT zijn: stout betekent eigenlijk dapper: zoals in stoutmoedig. Kan fokken zijn, maar ook dollen. Negatief of positief, niet alleen negatief! Iets toch doen ondanks dat de meesten het niet durven. Zo creeer je verandering. Anders dreigt simpelweg herhaling. Het woord is dus ingepikt, overgenomen door de heersende maatschappelijke orde die het zodanig geherdefinieerd heeft, dat het nu betekent dat je slecht bent als je afwijkt.
Stoutmoedige Piet Quinsy
de gehoorzaamheidsmoraal
Aan mensen wordt aangeleerd om hun kinderen te laten gehoorzamen. Dat is wel zo gemakkelijk: een commando geven en gepast gedrag volgt. Geen discussie?! Of alleen vertellen wat verwacht wordt. Edoch als er te weinig emotionele communicatie is: zorgvuldige open uitwisselende feedback; en wederzijdse uitleg van gedrag, alsook echte aanmoedigingen (in wat het kind zelf leuk vind, dat begeleiden en enigzins bijsturen) ontbreken, dan kan opvoeden ontaarden in africhten. Als je niet gehoorzaamt, krijg je voor straf geen kado's. Dit dreigement van uitsluiting kan als middel gebruikt worden om kinderen te laten gehoorzamen. Hoera Sinterklaas!

Sint heeft traditioneel ook een religieuze kant. De strenge 'heilige' die oordeelt. Maar dat religieuze heeft ie tegenwoordig niet zo expliciet meer nodig. Het geeft alleen extra traditie! Het Sinterklaasfeest is een tevens een voorbeeld van een patriarchale hierarchie: de blanke man is de baas. Ook dit is simpelweg een afspiegeling van de standaard maatschappelijke gang van zaken. Het achterliggende denkbeeld is verder: het is goed als er externe autoriteit is die alles in de gaten houdt. En beoordeelt. Dus daaraan gehoorzamen graag. Hierbij worden stereotype beelden over GOED en FOUT doorgegeven. Het ene boek waar alles instaat, associeert met de Bijbel. Het Christelijke kruis op de mijter. De gehandhaafde symbolen blijven vooralsnog meestal aanwezig. Hoewel het in Amsterdam vervangen is. Alweer een voorbeeld van gedurfde aanpassing.
Ook daaraan kunnen mensen aanstoot nemen. Daarmee kunnen meerdere groepen uit de samenleving zich niet identificeren. Prima, als deelname vrijwillig is. Niet prima als het een gedeeld feest moet voorstellen. Je beroepen op "de Nederlandse cultuur" definieert deze daarmee helaas als achterlijk als er geen openheid is voor aanpassing. Gezonde cultuur past zich voortdurend aan aan de tijdsgeest. Houdt rekening met wat er nu leeft. SAMENLEVEN heet dat. Als een traditie aangepast wordt, blijft deze daarmee levend.
ZET ER TOCH EEN + TEKEN OP, DAT IS POSITIEF!

WENNEN AAN LEUGENS
De mythe van "een onschuldig kinderfeest" kent nog een andere schadelelijke laag. Dat is het geinstitutionaliseerde liegen tegen kinderen. Wennen aan leugens. Liegen is normaal of niet? Als kind word je normaal toch vooral aangeleerd dat je niet mag liegen! Behalve dan als we het samen doen blijkbaar. Omdat de zaak na de openbaring dat ie niet bestaat, verder meestal als afgedaan beschouwd wordt (je bent dan geen klein kind meer dat kinderachtig in Sinterklaas gelooft), verdwijnen deze ervaringen naar de achtergrond van het bewustzijn. Geen ruimte voor die emotionele verwarring, en de verwerking daarvan.

Het niet-bestaan van Sinterklaas is een initiatie in de 'grote mensen wereld' waarin verder weinig plaats is voor ontzag voor het mystieke. Meer voor egoistisch materialisme. Deze 'initiatie' is veelal hapslikweg-werk: er wordt verder amper over gecommuniceerd. Om erbij te horen, moet je nu niet zo kinderachtig meer zijn om te geloven. Voorts word je nu geacht om mee te liegen (dat is de norm, zogezegd met goede bedoelingen), want dat is zo leuk voor de kleintjes. Het is nu eenmaal zo. Denk er verder maar niet over na. Wees geen spelbreker!

HOE ouders met kinderen levelen is zeer divers. Sommigen vertellen heel actief standaard sinterklaasleugens door, zoals
-dat Sint de onberispelijke, extreem onmenselijk oude wijze is
-dat Sint beslist welke kado’s je krijgt
-dat Sint ervoor zorgt dat kado’s gebracht worden. Door de Pieten die het werk verrichten.
-dat ie mbv spion-pieten alles weet (dat is ook een norm die doorgegeven wordt, dat het gewoon okee is dat dit spioneren geschiedt)

-dat de Sinterklaasfiguur zelf "goedheiligman" genoemd wordt. In werkelijkheid is het een gewone man omkleed met leugens en wattenbaard. Eigenlijk meer een "schijnheiligman" dus. Hoewel de kerel in kwestie meestal best aardig is. Het gaat over het personage dat uitgebeeld wordt.
 -dat ie mbv spion-pieten alles weet (dat is ook een norm die doorgegeven wordt, dat het gewoon okee is dat dit spioneren geschiedt)
-dat ie met paard en al over dak loopt, door de schoorsteen gaat, uit Spanje komt met een stoomboot enzomeer, zijn in principe wat onschuldigere leugens.

Vele ouders zijn vrij enthusiast en spelen het hele spelletje mee. Kan creatief met de kinderen. Sommige ouders zijn wat passiever en beginnen pas met meeliegen als hun kinderen vragen gaan stellen. Andere ouders vertellen dan juist de waarheid, als de kinderen er zelf vragen over gaan stellen. Ikzelf kreeg in mijn opvoeding ampertjes procesbegeleiding. Anderen worden soms straffer afgericht. Toen Sint bij oma op bezoek kwam had ik al half gezien dat dat Ome Jos was. Daarna merkte ik dat mijn ouders zelf de kado's beneden legden voordat wij ze vonden, de volgende ochtend. Hoorde ze ‘s-avonds laat rommelen op de trap, ik was 7 jaar. Hierdoor wist ik het en zei gewoon: "ik hoorde jullie vannacht op de trap" en dat was het. Ik vond het prima om kado's te krijgen en daarom niet zo erg verder. M'n moeder vertelde mij pasgeleden dat zij boos was toen ze erachter kwam. Maar mijn ouders hadden niet zo hard tegen mij gelogen, alleen de confrontatie wat uit de weg gegaan. Al herinner ik me nu ineens dat het toch een koud gevoel was, de ontdekking dat sinterklaas niet bestond. Het warmhartige kwam wat terug bij het actief zelf vieren van Sinterklaas. Heb me uitgeleefd!
Volwassenen parasiteren leven vaak mee met de mystieke emoties van kinderen in sinterklaastijd. Dit schenkt een soort van INFANTIELE REGRESSIE naar de tijd dat ze zelf nog in sinterklaas geloofden, vol warmhartige ontzagwekkende gevoelens. Ook dat is een extra reden eraan vast te houden.

Het is zo spannend en vol ontzag! Er wordt door sinterklaasaanhangers gesteld dat het feest minder leuk zou zijn zonder deze specifieke leugens, maar is dat zo? Is het wijs om het te doen zoals het gedaan wordt? Een meer dan aardig boekje over deze materie is: "Sinterklaas en God van Riekje Boswijk-Hummel"
Een quotetje (p.24):

De open ontvankelijke gevoelens worden gericht op een symbolische figuur die aangekleed is met leugens, dus als sinterklaas niet blijkt te bestaan, krijgen deze spirituele gevoelens ook een knauw. In plaats van dat deze natuurlijke staat van verwondering van een kind, nu geprojecteerd op Sint de Superheilige (het genoemde "Sinterklaasgevoel"), gericht blijft op de HELE SCHEPPING.  
Het is toch wonderbaarluk dat een eikel een hele boom wordt. De natuur is een technologisch hoogstandje waar we met de pet of hoge hoed niet bijkunnen. Heel magisch hoe alles samenwerkt en op elkaar inspeelt; van extreem klein tot hele ecosystemen met golfstromen en verderop planeetbanen enzovoort! Door fratsen zoals Sinterklaas worden kinderen zogezegd 'realistischer'.

Nog een extra nuance: ik denk dat kinderen bang maken niet perse slecht is. Dit gedoseerd, duidelijk, gepast en gericht doen en ze daarna heel goed feedbacken, leert kinderen juist omgaan met angst. Ik denk dat dit gebeurde in de oude rituelen.

Met VRAGEN testen kinderen hun waarneming. Er zijn ook weer diverse manieren waarop kinderen hier zelf mee omgaan. Meestal eerst als zoete koek. Maar later zien ze zaken waar vraagtekens bij geplaatst kunnen worden, in het licht van wat ze al eerder geleerd hebben. Als het antwoord bestaat uit leugen, als kinderen 'overruled' worden betreffende hun eigen waarneming, kan er schade aan het vertrouwen op de EIGEN WAARNEMING ontstaan, een neiging tot wantrouwen ervan. Als er na de leugens goed gefeedbekt wordt, zal deze schade wegvallen. Kan er zelfs een bekrachtigende herbevestiging van (het vertrouwen op) deze eigen waarneming plaatsvinden. Maar dat gebeurt vaak niet waardoor er onbewuste programmeringen ontstaan. Zoals o.a. aanvaarding dat meedoen aan grote COMPLOTTEN normaal is. Denk er verder vooral niet over na, maar verdedig ze. Niet zeuren. Zo gaat dat, want je wordt geacht de geEERde traditie mee uit te dragen.


IS HET GEK dat zoveel massamensen meningen van anderen aannemen ipv de eigen waarneming centraal te stellen?! Sint is dan dus een van de instrumenten tbv het kweken van massamensen, met kuddementaliteit en daarbovenop materialistisch egoisme.

Wat zou ik zeggen? Wel, allereerst heb je de 'echte Sint' en hulpsinterklazen. Daarmee wordt de geloofsperiode van de kleuters vaak gerekt. Ze spotten een andere Sint die er toch anders uitziet. Gek genoeg zie je Sint nooit met z'n maten samen. Zijn dat nu beste vrinden? Anyway. Die Sint op T.V.: "Eh, dat is de officiele Sint". En wat later zoiets als: "Ja Sinterklaas is een oudere man met een baard". Op de vraag: "Is die baard echt dan?", zou ik moeten antwoorden: "Dat moet je zelf checken". Dat recht hebben ze. 

Of is dit opstoken/opruiing? Toch vraag ik me vol verwachting af welke kleuter aait scoort die baard van Sinterklaas? Waar blijven die filmpjes! Bedoel als ie echt is, dan blijft ie wel zitten. En het hoeft niet pijnlijk te zijn: je kan iets zachter trekken om te checken. Knap vastgelijmd? Alhoewel er nu zo langzamerhand wel een serieuze sinterklaasbaard geĭmplanteerd kan worden. En beter kijken mag! Er zijn overigens zat kinderen die zelf geen opschudding willen veroorzaken. Dat moet ook mogen! Laat ze het liever zelf beslissen. Of nee, want ze moeten wel braaf gehoorzamen!! Niet aanraken! Zwarte Piet is untouchable… Je mocht eens vuile vingers krijgen.
Ik spil zoveel letters maar wat zeg ik allemal? Oei ik denk dat de brave vierders zich hier niet mee bezighouden, het is geen issue voor hen. Zelfs gezeur. Want het is een onschuldig kinderfeest. Maar dit is DOOR VOLWASSENEN VERZONNEN. Nogmaals: die leuke elementen zitten erin. Onbewust voor de meesten echter ook een aantal kleinerende (o.m. kindoctrinerende) en achterhaalde (dus achterlijke) zaken die meer negatieve onbewuste effecten hebben dan de meesten geloven.

Volgens Sinterklaasfun luidt de Wet van Sinterklaas:
“Als je niet duidelijk vraagt wat je wilt, krijg je iets anders.”
Wel dat is al een verbetering van: “kinderen die vragen worden overgeslagen”, waarmee de generatie van mijn ouders vaak nog opgevoed werd. Maar Sint gaf dan wel als je tenminste braaf genoeg was. Wat projecteer je op Sinterklaas?

TUCHT vs VERLEIDING
Gehoorzamen! Vroeger met tucht (o.a. de roe) en het breken van de wil, nu vaker geslepener door directer belonen van aangepast gedrag. De overgang van Sint Nicolaas van strenge schijnheilige naar materiele zetbaas. Geloof erin want hij is "de vriend van ieder kind".



3. HEBBEN, hebben en hebben
Deze overgang naar Sint als instrument ter bevorderen van consumentisme is in de jaren 60 begonnen. Toen kwam de commercie. Geslaagde overname met collaboratie van de aloude mannelijke autoriteitklaas. Braaf gehoorzaam kopen he?! Deze rol van Sint zit ook verankerd in liedjes. Zo leer je het wel. Onschuldig vol overgave door kinderen gezongen. SINT-DOCTRINATIE! Als je de kids zo aanleert wat goed is.

DE ZAK VAN SINTERKLAAS
De zak van [Sinterklaas]3xxx
De zak van Sinterklaas, O jongens jongens, het is zo`n baas!
[Daar stopt hij]3xxx Blij van Zin. [De hele].3xxx  wereld in!

Best treffend. In wezen verkoopt Sint de rommel kado's, zeggend dat ie ze geeft. Hij vult de zakken met winst. En dan gaat ie er weer vandoor. Tabee!
 
HEBBEN, HEBBEN en HEBBEN. De focus op kado’s kopen en krijgen is goed voor de economie. Elk jaar opnieuw een extra boo(s)t. Met reclame-orgie. Dat veel dingen snel kapot gaan, nemen we op de koop toe maar warempel: ook dat is goed voor de economie!

BUSINESS! Hij is populair. Achja, ge kent de folderberg wel. Overdaad? 

KOPEN - KOPEN - KOPEN: Sint als symbool van kapifalisme. Net als Prins Carnaval in het Zuiden, krijgt Sint zogezegd de sleutel van de stad. Daarmee is er toch sprake van een soort van officiele machtstoekenning, ook al is het folklore. Het materialistische wereldbeeld bevestigen: Sint hoort daarbij. Hij is (redelijk) vrijgevig maar zijn spirituele dimensie wordt daartoe ge-exploiteerd: deze staat ten dienste daarvan. In plaats van (meer) alledaagse kwalitatieve AANDACHT worden op deze speciale gelegenheid (veel) kado's gegeven. Dat hoeft natuurlijk niet zo te zijn,  en meestal is het niet zo erg. Maar het is wel een dreiging. Afkopen. Pas op Sint!
KLAGEN...
Valt er nog meer te klagen. Nouja, het blijft NEEderland, dus enige insteek is te verwachten.

4. VIER HET ANDERS
Een manier van doen, een traditie die ooit modern was, is achterhaald geraakt, is daardoor nu achterlijk geworden. Het is helemaal niet nodig om op deze manier tegen je kinderen te liegen en daarmee je kinderen mogelijk schade en jezelf schande te berokkenen. Nogmaals: de kinderen hebben dit feest niet verzonnen!! Tuurluk vinden ze het ook leuk en tevens machtig magisch. Dat voelende vermogen wordt  -omdat het op Sint geprojecteerd wordt- eigenlijk gelijk onderuitgeschoffeld bij de ontdekking van de leugen dat Sinterklaas niet bestaat. Zowaar.

VERBIEDEN?
Ben ik voor een Sinterklaasboycot? Nee. Je mag het zelf weten; meevieren is normaal, sociaal en hopeleuk gezellig. Sint verbieden is onzinnig, hoewel er in het verleden door godsdiensttwist wel pogingen zijn gedaan. Het is een oerlomp voorstel. Verbieden is primitief en werkt onderdrukking in de hand. Het is niet hetzelfde als OPLOSSEN door bewustwordingsbevordering. Verbieden draagt ook niet bij aan de spirit van vrijwilligheid en beter delen die ik liever wil promoten. Verbieden is een van de domste dingen die je zou kunnen doen want het bevordert dat bevolkingsgroepen tegenover elkaar komen te staan: een verdeel-en-heers klimaat. Wel allemaal betalen!  Dit hoeft niet want veranderen kan wel. Dus daartoe inzetten is aan te moedigen.

Er zullen altijd minderheidsgroepen kunnen zijn die zich benadeeld voelen door een bepaalde normaal geachte culturele uiting. Nogmaals: als je wil samenleven, probeer je je daarin te verplaatsen en bekijken of er leuke/creatieve/omvattende oplossingen voor gevonden kunnen worden. DAT is teken van beschaving!! Je kunt je erop beroepen dat het andersom in andere culturen ook niet gebeurt, maar verandering vereist het geven van voorbeeld. Wat kunnen we met Sint en Piet doen?

Wat betreft het openbare gedeelte: er VERPLICHT aan meedoen (op scholen), zou verboden moeten zijn. Zo kan je het ook oplossen maar dan wordt het een verdeeld feest. Een feest dat de bevolking verdeeld. In plaats van samenbrengt. Door het samen creeeren van iets nieuwers!! Waar alle deelnemers blij mee kunnen zijn.

AANPASSEN

We kunnen Sint en Piet in ieder geval ontdoen van dubieuze symbolen, achterhaalde praktijken en warrige verhalen. Ik voorzie wel dat de officiele Sint doorevolueert naar een soort zuiverder, zogezegd onbezoldigd directeur van "Stichting Sint", met als motto: "alles voor uw kind". Gezellig! In ieder geval optioneel.
Nog ff LACHUH tegen het pietje!
ZELFREGULATIE
Er is al minstens vanaf 2007 een aangepaste SINTERKLAASCODE van kracht in Amsterdam Zuidoost. Helemaal niet zo moeilijk.
Naar verluid is er “in dezen wel een VOORBEELD te nemen aan Curaçao”.
“Het Papiaments antillianiseerde het feest. De Sint spreekt tegenwoordig allereerst de taal van het eiland…, terwijl ook nieuwe hits zich aandienen. De Pieten verven zich inmiddels in allerhande kleuren die eerder aan het carnaval doen denken dan aan het traditionele Sinterklaasfeest. Langzaam maar zeker wordt het Sinterklaasfeest steeds uitbundiger en wordt het feest nieuwe kleur-, muziek- en dansvariaties meegegeven. Kortom, het feest begint een warming-up voor het carnaval te worden. Van een bestraffende Sint is sowieso al lang geen sprake meer. De Sint is gedienstig. Zwarte Pieten maken de dienst uit. Sinterklaas (blank) en tientallen Pieterknechten (zwart, groen, geel, blauw, rood, oranje) varen jaarlijks de haven binnen onder luid gejuich van honderden kinderen en hun ouders, zowel autochtone eilandbewoners als Nederlandse passanten. Aan het afschaffen van het Sinterklaasfeest wordt op Curaçao niet gedacht.”

COMPLOTTHEORIEHet moge duidelijk zijn dat hoewel dit een openbaar complot is, er niet zozeer sprake is van kwade opzet en ook niet van dat dit alles centraal aangestuurd wordt. Vrij symptomatisch. Het is echter wel een samenspel. WIE SELECTEERT WAT?! De opzet van het huidige feest komt gewoon voort uit een tijdsgeest, een bepaald bewustzijn. Niet met kwade opzet, wel in de praktijk.

Vier het zelf anders. Dat is mijn boodschap. Jezelf het feest toe-eigenen. Daar heb je directe invloed op! Het vereist alleen wel dat je er zelf AANDACHT aan schenkt. En actievoeren is goed maar het blijft oppassen met verdeel en heers. Doe wat je passend lijkt.
Actievoeren is nuttig. Doe het creatief
Vele mainstream idoolnederlanders zijn afhoudend betreffende dit soort confrontatie. Slecht voor hun imago bij de goedgelovigen (massaconsumensen zijn vaak Sinterklaas-aanbidders)! Op hen moeten we niet wachten.

Maak er zelf EEN BETER FEEST van, meer passend in deze tijd met aangepaste definitie. Zoals met pakjesavond al meer het geval is en was. Meestal wordt door volwasseneren daarbij bewuster onderling afgesproken wat de bedoeling is, wat gewenst enz. Een surprise zo en voor die persoon. In mijn studententijd deden we dat met lootjes.
Of stuur eens een kaart met Sinterklaas.
En ikzelf ga geen christelijke schijn'heilige' herdenken, daarvoor weet ik teveel van die religie. Toch is de spirit van geven een mooi iets en creativiteit een kwaliteit om te koesteren. Betekent ook niet dat ik tegen kado's ben, ze kunnen zeer welkom zijn! Maar kwalitatieve aandacht is veel waard. Niet te vervangen door plastic troep. Alsook meer creativiteit in de dagelijkse dingen. Dat verhoogt de spirit! Er is echter sprake van (stevige) sociale druk. Wat vind je belangrijker? Zo simpel is het. Denk oplossingsgericht! Doe wat mogeluk is. En daarbij: wat vind/wil een kind zelf?

WAT DE FOP?!